venres, 16 de xuño de 2017

Celebración do Día das Letras Galegas 2017 no IES Plurilingüe Rafael Dieste

 
 








https://youtu.be/_zkZHyOTBxk




Agora deixámosvos o vídeo coa letra



https://youtu.be/-3BuOfm7HTM



“Deus-Casares sentado nun sillón azul” baixo “O sol do verán”

RAP autoría de Adrián, Guilherme e Arón (4º ESO)

Naciches en Ourense con paixón
unha gran cidade-nación,
pero aos catro anos xa te fuches
e gravaches a Limia no corazón.
Escribías sempre coa alma na Limia,
mais non para levar premios nin insignias.

O teu pai era profesor,
pero a lección da escrita xa a tiñas dabondo aprendida.
Fuches para o seminario de boa obriga,
pero de neno non eras consciente do que aprenderías;
ensináronche a escribir as fermosas letras
que con cariño se conservan hoxe en día.

De mozo só escribir estaba na túa consciencia,
a ti nunca che foron as ciencias,
aínda que tiñas moita inocencia
as túas letras maduraron grazas a Risco e á súa ‘influencia’. (influenza)

Unha infancia en Galicia,
un lugar verde e frío,
caracterizada polo Miño
como a túa vida marcada por un río
que inundaba o teu ‘vacío’ (baleiro).

Mentres todos querían festas e beber litros,
ti estabas atarefado
lendo sen descanso cada libro
até que os tiñas memorizado.

No colexio subías a recitar
as túas narrativas ao escenario;
nas aulas na marxe do caderno a redactar
e de maior escribes “ a marxe de cada día; follas dun diario”.

Manda truco o que che pasou, ailelelo, ailelelo.
Acusado de comunista fuches coma o perello;
expedientáronte os acólitos da súa ‘Ilustrísima Cortello’
e tiveches que impartir docencia/decencia fóra do berce galego.

As túas novelas supuxeron renovación,
pois empregaches o monólogo interior
e outras técnicas narrativas do exterior,
que ás nosas letras lle deron outra cor.

Primeiro soprou “Vento ferido”,
“Cambio en tres” chegou case deseguido,
e despois no ano da morte do ‘maligno’
saíu do prelo “Xoguetes para un tempo prohibido”.

E, por último, só nos queda agasallarte
no Día das Nosas Letras que son arte
con este rap que non vai a ningunha parte
E agardemos que non farte, que non farte!

AILELELO, AILELELO, AILELELO, AILALALO.

Ningún comentario:

Publicar un comentario